Kayzen

Yatmaq istəyirəm...sənsizliyimi
Yuxu dənizində batıram deyə. 
Yuxumsa kölgəni öz kölgəm kimi 
İzləyir, qısqanıb səni hər şeyə. 
Yuxum qaçaq düşüb məndən yan gəzir, 
Yuxum küçələrdə sərgərdan gəzir.


Həsrətin asılıb kirpiklərimdən. 
Yuxum da gəlmir ki, heç olmasa mən 
İtirim, batırım səni yuxumda. 
Məndən vəfalıymış sənə yuxum da. 
Yuxum qaçaq düşüb yatammıram mən, 
Yuxum qorxub qaçıb fikirlərimdən…
Davamı →

Nə tez əllərini üzdün dünyadan, 
Balanı tək qoyub hara getdin sən? 
Necə yox olurmuş bir anda insan, 
Elə bil dünyada heç yox imişsən. 

Günəş qürub etdi… otaq qaraldı, 
Bir anda yox oldun sən xəyal kimi. 
İndi düşünürəm: Səndən nə qaldı, 
Könlümdə xatirən qara xal kimi. 
Davamı →

Səndən doymaq olarmı, həyat sən nə şirinsən!
Ancaq hamının deyil, sən həyatın qədrini yalnız bilənlərinsən!..
Özünü bu dünyada heç kəs qonaq sanmamış,
Ancaq ömrün özü də bərabər paylanmamış.
Ömür paylanan zaman görün kimə nə düşdü
Üç yüz il boz qarğaya, on il şahinə düşdü.
Həyat sən nə şirinsən, kim səndən doydu getdi?
Davamı →